Vandaag gaan we varen. En niet gewoon een beetje dobberen ofzo of roeien, nee we gaan met een speedboot. Zo eentje waar je een zwemvest bij aan moet en die keihard enorme afstanden kan overbruggen. En dat is hier wel nodig ook want de wateren hier zijn groot en langgerekt. Zonder motorboot kom je hier niet zo ver.

De Schotse Lochs doen me hier denken aan de Noorse Fjorden alleen is het hier veel groener en er ligt geen sneeuw (meer). Toch schijnt het hier 's winters ook een echt wintersportgebied te zijn met flink wat sneeuw en ski mogelijkheden.

Nadat we helemaal ingesjord en ingepakt zijn mogen we aan "boord" van de grote kunststof speedboot. Het is bloedheet met zo'n zuidwester aan en het dikke zwemvest er overheen maar ik snap wel dat het nodig is. Het water is namelijk ijskoud en zonder zwemvest zou je hier al snel verkrampt in het water liggen. De grote brede afstanden maken ook dat het even kan duren voordat er iemand bij je is of je gespot heeft. Dus knalkleuren zijn geboden.

Met zijn tweetjes op een banaanachtig bankje met je benen aan weerskanten gezeten gaan we op weg. De bestuurder van het bootje trakteert ons op een prachtige tocht en we gaan eerst naar het dichtsbijzijnde eilandje wat ik gisteren al had zien liggen. Het blijken grafeilanden te zijn. Er staan ook grafstenen op.

Elke Clan had zijn eigen eiland of eilanddeel als het een groot eiland is. Daar werden de doden begraven. Men kwam alleen op het eiland als er iemand begraven moest worden en als je een eiland (zoals deze) deelde met andere Clans dan had ieder zijn eigen ingang van het eiland en je waagde het niet om een ingang te nemen van een andere Clan. Ook niet als jouw ingang ontoegankelijk was door sneeuw, ijs of wat dan ook. Dan hield je de dode thuis totdat jouw aanmeerplek op het eiland weer begaanbaar was. Zou je de rust van de doden van een andere Clan schenden door hun ingang te gebruiken dan kon je zeker rekenen op een bloedige afloop.

We varen om het eiland heen op zoek naar zeehonden die er ook regelmatig zouden zitten maar vandaag zijn ze er niet. Niet eentje...das wel jammer. We varen een stuk het Loch Leven op zoek naar zee otters die hier ook regelmatig verblijven maar ook die laten zich vandaag niet zien. Vandaar uit gaan we door naar een forellenkwekerij die in het Loch is gelegen. We zien de forellen uit het water opspringen en we horen de volautomatische voedermachines regelmatig uit en aan gaan. We mogen even een kijkje nemen in de bassins als er weer voer gestrooid wordt. De forellen springen zo vaak uit het water om op die manier parasieten kwijt te raken die zich op hun huid en vinnen bevinden. En wij maar denken dat ze het voor de lol doen.. nou niet dus.


Vervolgens geeft onze begeleider een flinke spuit gas en gaan we richting de grote brug om daar onderdoor te gaan naar het grote Loch Linnhe op zoek naar dolfijnen.

We varen met grote snelheid een flink stuk van Loch Linnhe op maar helaas geen dolfijn te bekennen. We krijgen te horen dat ze hier nog niet gespot zijn tot op heden maar elk moment kunnen komen. Normaliter zouden ze er nu al zitten maar de natuur loopt in Schotland deze zomer een paar weken achter omdat de winter zo lang aangehouden heeft en erg streng is geweest. Het water is daardoor nog te koud voor de makreel. Als het water nog wat meer opgewarmd wordt door de zon de komende weken dan komt de makreel in grote scholen de Lochs in zwemmen en met de makrelen komen de dolfijnen en zeehonden mee die zich tegoed doen aan al die vis.


Echter helaas.. nog geen makreel nu dus.. en geen zeezoogdieren. We zullen wat anders moeten zoeken. Na een flinke ronde gemaakt te hebben keren we terug naar het watersportcentrum bij Ballachbulish en we zien nog wel een enorme kwal in het water die volgens de booteigenaar erg giftig is. Met zijn lange tentakels kan hij je enorm pijn doen want hij geeft een zeer branderige stof bij aanraking en je kan dan gerust naar het ziekenhuis ermee want je krijgt er enorme blaren van. Deze kwal schijnt niet ongevaarlijk te zijn. Met respect kijken we naar het enorme beest met zeker een doorsnee van een centimeter of 30. Zijn tentakels zijn volgens mij bijna 1 meter lang.