Vandaag is het wederom schitterend weer en het is heerlijk zomers en zelfs erg warm weer. Met een ruime 25 graden gaan we op pad. Ongekend voor Schotland en de Schotten die we even later tegenkomen in het bezoekerscentrum van Glencoe, grappen: "Yes we have this weather everyday in Scotland".

Het bezoekerscentrum van de vallei van Glencoe kent een prachtig uitzicht op de bergtoppen van de bergketens die de vallei en haar Loch omringen. Je kan er in een souvenirwinkeltje allerlei boekjes en plaatselijke spulletjes kopen en je kan er wandelingen maken door de bergen en weidevelden of langs het Loch. We bezoeken een uitleg door twee Schotten die vrij hilarisch gebracht worden in het musem wat er gevestigd is.



Ze vertellen over de rijke folkore van de Schotse Clans (families) die hier de streken bewoonden en onveilig maakten. De verschillende Glenns hebben een rijke historie van oorlogen en veldslagen die ze onderling voerden om hun land en territorium te verdedigen. De Highlanders zoals ze ook wel genoemd werden waren echte vechtersbazen.



Ze vertellen en doen schijngevechten voor en leggen uit hoe hun kleding gedragen wordt. De schotse rok is eigenlijk pas veel later gekomen, daarvoor het bergvolkje meer de doeken zoals je hierboven op de foto ziet. Deze werden om je lijf heen gedrapeerd en met een speld vastgezet.



Ze vochten voornamelijk met zwaarden en schilden. Ze hebben ook een enorm groot zwaard zoals je dat ook ziet in de film Braveheart bij Mel Gibson. Dat werd op de rug gedragen buiten de kleinere zwaarden en dolken. Ze vertellen er gelijk schamper bij dat wat Mel Gibson in de film doet, namelijk het zwaard van achter zijn rug trekken helemaal niet kan tenzij je armen van ruim vijf meter hebt.

Verder gebruikten ze vroeger geweren en allehande andere attributen die je in de bergen altijd bij had zoals kommetjes om water te scheppen of ergens te gaan eten. Ondanks alle oorlogvoering was men wel zorgzaam naar elkaar. Als je in de bergen was en je werd overvallen door slecht weer (zoals dat in Schotland nogal eens voorkwam) dan kon je altijd ergens bij een andere Clan aankloppen mits je je wapentuig aan de deur af deed. Je kreeg dan wat te eten en te drinken als je daar netjes om vroeg en je nederig gedroeg. Evt. kon je onderdak krijgen.

Na deze uitgebreide en zeer leuk gebrachte lezing gaan we een rondrit maken in deze vallei. Wandelen is het vandaag veel te warm voor!Het ligt er prachtig bij en we besluiten een rondje rondom het Loch te gaan rijden. Ergens in het midden ligt een waterval en die willen we ook bezoeken. De tocht gaat hoog boven het Loch Leven, zoals dit Loch heet omdat het gevoed wordt door de rivier Leven.


Bij het dorpje Kinlochleven bij de monding van de rivier is een waterval niet zo heel hoog in de bergen en we besluiten hier een stukje te wandelen in de beschaduwde en door bomen omzoomde bergpaadjes. Dat is goed te doen en al snel bereiken we de waterval en het bijbehorende beekje waar de kinderen lekker kunnen spelen. Ik kan er niet zo goed een foto van maken want het is afgezet voor een deel vanwege werkzaamheden aan de bergwand en afbrokkelend gesteente. We mogen niet te dichtbij komen en van veraf zitten er veel bomen voor.



Nadat de kids een tijdje in het water hebben gespeeld lopen we weer terug richting de parkeerplaats. Tjonge wat is het heet. Ongekend voor Schotland. Het lijkt wel zuid Frankrijk hier. In het dorpje zelf is er weinig te beleven. En we rijden weer verder en stoppen hier en daar om van het prachtige uitzicht over het Loch te genieten.



Het is hier en daar rijk beschaduwd met bomen en bossen en dan weer vrij uitzicht over het Loch. Er varen hier en daar een paar bootjes of waterscooters op en we zien een speedboot achtig iets met een aantal passagiers er op. Kennelijk kan je er ook als toerist op varen. Daar hebben we wel oren naar.



We rijden helemaal om het Loch heen en terug naar het dorpje Balachulish wat we onderweg hadden zien liggen en waar wel wat te beleven was. Hier kopen we bij de plaatselijke supermarkt wat picknickspullen zoals drinken, sandwhiches en fruitbakjes en zoeken een mooi plekje bij het watersportcentrum Lochaber aan de Isle of Glencoe. Hier heb je een prachtig schiereilandje met fantastisch uitzicht over de baai, het meer en de eilandjes en je kan er een kleine wandeling maken. Er is een ruime parkeerplaats en je kan er ook de speedboot regelen.



We regelen de speedboot voor morgen want dan is er nog een plaatsje vrij voor vier personen en hopen dat we morgen dolfijnen kunnen spotten die hier regelmatig vertoeven. Tot nog toe zijn we ze nog niet tegengekomen. Da's wel jammer. Met de boot kunnen we ook het veel grotere Loch Linnhe op.



En dan gaan we picknicken lekker onder de beschaduwde bomen met uitzicht over het Loch. Wat is het hier mooi... echt bijna een paradijsje bedenk ik me, terwijl ik naar de kleine eilandjes kijk die ik in het Loch zie liggen. Er ligt een grote zeilboot te dobberen en het is er zo vredig stil.

Dromerig sluiten we hier de tocht af en rijden na nog een bezoek aan de plaatselijke souvenirshop alwaar ik een heerlijke op natuurlijke basis gemaakte, bodylotion koop. De geur is zo bijzonder en lekker fris. Het is een dure fles maar dit soort lotion ben ik in Nederland nog niet tegengekomen. Het ruikt zo lekker en werkt heerlijk verzachtend op een droge huid.